Aan een fantastisch team,
Onze zoektocht begon na de dood van ons Lucca. Als je een hond gehad hebt, dan kan je niet meer zonder. Elke wandeling zonder een buddy was pijnlijk. Je hebt ook geen zin om zonder te gaan wandelen. Zo is onze zoektocht naar een nieuw maatje voor het leven begonnen. Eerst heel wat fokkers gecontacteerd, maar de prijzen sinds corona zijn bijna niet meer betaalbaar. En aangezien onze voorkeur ging naar een setter, zijn we op de pagina van Setter Rescue gekomen. Hiervoor hadden we geen weet dat ook setters het zwaar te verduren hebben. Daarom sprak het ons aan om deze site van dichterbij te bekijken. We bespraken het als gezin en zagen het wel zitten om zo’n hondje een gouden mandje te geven. Elke dag keken we naar de webpagina of er geen settertje voor ons bij was. Maar al snel hadden we door dat we heel snel moesten zijn. Op een dag viel ons oog op Hugo en Boss. We waren ogenblikkelijk verliefd op die 2 ukjes. Uiteindelijk kozen we voor Hugo die nu door het leven gaat als Scott. Dan was het afwachten of hij wel voor ons was. Er volgde eerst een telefoongesprek en daarna een huisbezoek om te zien of we een geschikte kandidaat waren. Het moment dat ze ons vertelden dat hij voor ons was, waren we super enthousiast. Nu was het vol spanning wachten tot D-Day, het kon niet snel genoeg 26 maart zijn. Het leuke was dat we via een gps tracker hem gedurende de hele reis konden volgen. En uiteindelijk stond hij daar in een busje voor ons huis geleverd. Er zijn niet veel organisaties, denk er geen enkele die zo te werk gaan. En dit alles met het welzijn van de honden in gedachten. Je merkt echt de liefde die Alex heeft voor al die viervoetertjes. Met zorg werd Hugo naar huis gebracht. We kregen ook de nodige informatie, een mooi welkomstgeschenk, enz… . Het is ook een geruststelling dat we steeds bij hem terecht kunnen als er iets is met Scott. Het moment dat hij binnenkwam zat het al onmiddellijk goed. We werden door hem begroet en volledig besnuffeld. Hij ging onmiddellijk spelen. Wetende dat het ook anders had gekunnen. Een hondje die misschien wat meer tijd nodig had om te wennen. Die tijd hadden we hem uiteraard gegeven. Maar bij Scott was dit niet nodig. Juist buitenshuis was het voor hem iets moeilijker. Er kwamen veel nieuwe indrukken op hem af en dan kon je zien dat hij angstig was. Maar geleidelijk aan overwon hij die angst. Hij kon bang zijn van een geparkeerde auto, dan van een fiets aan een huis, dan van een vuilbak,enz… Daarom dachten we dat de hondenschool hem wel goed zou doen. Tot op heden gaat hij nog steeds naar de school en doet hij zijn best.
Hij is ondertussen al uitgegroeid tot een mooie volwassen hond. We zouden niet meer zonder hem kunnen. Hij is een deel van ons gezin. Onze Scott is zeker geen haantje de voorste, hij tast alles en iedereen eerst liever af. Waarschijnlijk heeft dit met zijn verleden te maken en zal dit er altijd wel een beetje in blijven. Wij houden van hem zoals hij is en we proberen er ook steeds rekening mee te houden dat hij net wat meer tijd nodig heeft om ergens aan te wennen. We blijven veel onder de mensen komen en andere honden, zodat zijn zelfvertrouwen kan blijven groeien. Daarom dachten we dat een speelkameraadje hem wel deugd zou doen. Sinds november 2022 hebben we ons gezin verder uitgebreid met nog een setter erbij , weliswaar niet via rescue setters maar via de Facebook pagina setter lovers. Daar zocht Harris een Gordon setter een nieuw thuis. Die twee zijn maatjes voor het leven ondertussen. Ze kunnen niet meer zonder elkaar en wij kunnen niet meer zonder onze woeffies.
We hebben geen spijt van onze beslissing om via rescue-setters een hondje uit het buitenland te adopteren. We zouden het zo opnieuw doen! Het is een prachtige organisatie met top mensen. We raden het iedereen aan.