Denise Emi met Forest
Bij deze het verhaal over onze lieve maar toch ondeugende Forest.
Het begon allemaal toen we een van onze hondjes moesten laten inslapen omdat hij ongeneeslijk ziek was.
Enige tijd erna was ik op Facebook aan het kijken en kwam er opeens een foto van een hele leuke hondenkop ik was eigenlijk meteen verliefd op hem maar vond het eigenlijk ook te vroeg vanwegen het overlijden van ons andere hondje.
Toch kon ik het niet weerstaan en klikte op de link en begon het verhaal van Forest te lezen tijdens het lezen kwam ik erachter dat hij een pootje miste en dacht van huh dat heb ik niet gezien.
Ik ben de foto's helemaal gaan bekijken en zag dat hij een voorpoot miste en dacht toen van nu hoor je helemaal bij ons.
Ik heb met mijn man erover gesproken dat ik hem toch heel erg graag wou maar mijn man vond het te vroeg ik gaf aan om te vragen of hij na de feestdagen dan zou kunnen komen en dat vond hij enigszins goed omdat mijn man wist hoeveel moeite ik ermee had dat het zo stil was in huis ondanks dat we ons eerste hondje uit het asiel nog hadden maar die was rustig dat het me te stil was in huis.
Ik heb contact opgezocht en hij kon inderdaad na de feestdagen komen.
We hebben het met onze schoonouders erover gehad en hun zeiden allebei doen!
We hebben Forest dan ook van hun gekregen.
Ik kreeg als eerste een telefonisch gesprek om te kijken of we wel geschikt waren en dat waren we.
Mijn schoonvader kent Alex goed en daardoor had Alex er ook alle vertrouwen in dat het goed zou komen omdat mijn schoonvader ons goed kon helpen met onze lieve Forest.
Er werd al gauw een thuis gesprek ingepland en toen Alex kwam met zijn eigen lieve setter werd al gauw duidelijk dat we Forest konden bieden wat hij nodig had.
Alex vertelde ons dat we niet moesten verwachten dat Forest meteen op ons af zou komen om aandacht te zoeken.
Voor we hem kregen werden we overladen met foto's en filmpjes van hem in het pleeggezin dat vond ik wel heel erg fijn.
Na een paar maanden wachten was het dan eindelijk zo ver 8 januari zou Forest naar ons toe komen we kregen zoveel informatie en werden om de zoveel tijd op de hoogte gehouden van hoe het met Forest was.
In de avond stond ik al heel blij te wachten en toen kwam Alex met onze lieve schat.
De reactie van Forest was totaal niet wat we verwacht hadden want hij kwam meteen op ons af en wou met ons knuffelen je zag aan hem hoe blij hij was en voelde zich al vrijwel meteen thuis. Nog geen half uur later stond hij al bij de schuifpui omdat hij naar buiten wou we lieten hem naar buiten en deed daar ook zijn eerste plasje.
Hij was 10 maanden toen we hem kregen en heeft in totaal maar 3x binnen iets gedaan verder alles buiten.
Aan de lijn lopen was even moeilijk in het begin maar na een paar dagen liep hij netjes aan de lijn hij trek nu wel zo af en toe maar dat vinden we niet zo erg.
Ik sta ervan te kijken hoe snel een setter leert want binnen een week heb ik hem geleerd te zitten liggen en pootje te geven en kort daarna leerde ik hem ook om op zijn rug te liggen.
Hij is een slimme maar ook wel ondeugende hond.
Vandaar dat we hem dan ook als we weg zijn en in de nacht in de bench hebben liggen door het goed voor te bereiden ziet hij het niet als straf en vind hij het juist fijn in bench als hij zich niet zo lekker voelt of bang is dan gaat hij in de bench liggen. Voor de rest van tijd ligt hij lekker aan mijn voeten bij de bank of rolt hij over de hoogpolig tapijt.
Hij is echte aandachtzoeker en is bijna niet van mijn zijde af te halen.
Je voelt de liefde en tuurlijk soms kan hij dingen uitspoken door dingen kapot te bijten en andere kleine dingen die hij niet mag en dan krijgt hij ook straf maar toch komt hij heel gauw weer terug bij me om lekker te knuffelen. De zorg die Alex aanbied vind ik fantastisch vind het super dat ze zo betrokken blijven in het leven van Forest.
Als ik ooit nog een hond zou adopteren dan ga ik weer bij setter rescue.
Elke hond is natuurlijk anders en wij hebben gewoon echt geluk gehad dat Forest meteen op ons af kwam en dat we meteen zijn dankbaarheid voelde.
Ik zou hem voor geen goud meer willen missen.
