REVA van fam. Van der Feer:
Onze ervaring met rescue setters
Wij zijn Ella Chris en Vera en wonen in Friesland. Waar chris en ik een dierenhotel runnen. Ik ella trim 1 a 2 dagen per week, geef les aan hondeneigenaren en ben gedrag en gezondheid therapeut voor honden. Dit alles met een holistische ziens en denkwijze.
Onze engelse setters zijn James, Raisha en Reva. De laatste 2 zijn rescue setters.
Ter introductie raisha;
Onze raisha kwam op 30 dec 2021 een dagje kennismaken en bleef om nog langer kennis te maken met onze james. Ook een engelse setter die van pups af aan bij ons woont.
Raisha was al in nederland. Haar eerste baasje kwam te overlijden en raisha kon daar niet meer blijven. Raisha kwam terecht bij iemand van het bestuur waar de mensen erachter kwamen dat ze raisha niet konden bieden wat ze nodig had.
Wij hadden een rescue setter gezien en ons daaropin geschreven maar deze betreffende setter had al een thuis gekregen.
Alex vroeg ons of raisha ook iets voor ons kon zijn. Gezien onze ervaring en kennis met honden en hun gedrag en gezondheid was alex op zoek naar een thuis waar raisha kon blijven en niet nog een keer hoefde te verhuizen.
Het toenmalige baasje kwam een dag bij ons met raisha om james te ontmoeten. Het voelde eerst onwennig. We hadden nog nooit een herplaats hond gehad met een rugzak.
Raisha bleef en we besloten dat er iets tussen james en raisha moest gebeuren wat aantoonde dat ze elkaar ok vonden en wat dat iets dan zou zijn dan gingen we dan wel ervaren.
Raisha kwam op vrijdag en we zouden zondag bericht geven hoe het ging en wat we gingen doen. Best kort dag bedenken we nu. Maar zaterdag toen de rest van het gezin niet thuis was en ik alleen met ze was ontstond er ineens iets moois. Ze gingen spelen, elkaar achter na en elkaar likken. Het zag er allemaal liefdevol uit en ik dacht “dit komt goed”.
Zo kwam het dus dat raisha bij ons bleef.
Raisha was niet zindelijk. Raisha had ook een oorprobleem. Dat het oorprobleem zo extreem was wisten we toen niet.
Niet zindelijk heeft volgens ons bij riasha te maken met iets fysieks. Ze maakt namelijk best wel hele bijzondere bewegingen voordat ze naar buiten gaat om te poepen. T lijkt wel of ze een toeval krijgt , daarna staat ze heel snel op en rent naar buiten om te poepen. Als dat dus snachts gebeurt dan doet ze t in huis en kan ze er niks aan doen. Zo ook met plassen. Bij ons staat veel de deur naar buiten open zodat we dit kunnen voorkomen. Daarnaast krijgt ze heel vroeg in de ochtend eten en heel laat in de avond zodat we het poepen en plassen kunnen aanpassen aan de vertering tijd. En er daardoor minimale ongelukjes gebeuren.
Haar oren is een drama maar we kunnen er mee dealen. We hopen dat het zo blijft zoals het nu gaat en we geen nare beslissingen moeten nemen voor alleen maar 2 oren.
Zelf heb ik veel van riasha geleerd. En het is dus een must om tijd, aandacht en kennis te hebben van gedrag om een rescue hond goed te begrijpen. Natuurlijk moet dit bij elke hond van elke leeftijd maar bij een rescue hond met rugzak moet je goed weten wat hij of zij je vertelt. Of zo nodig de juiste mensen inschakelen.
Ik kan en mag alex altijd appen en dat is fijn. We zijn t niet altijd met elkaar eens maar dat hoeft ook niet.
Het gesprek en bezoek van de stichting wat er als eerste bij ons thuis kwam was fijn en zeker ook bij ons nodig. We hebben zelf genoeg kennis in huis maar een rescue hond was voor ons nieuw. .
Omdat raisha niet een echte wandel hond is miste ik het wandelen. James is minder goed ter been en wandelt korte stukjes. En toen was daar ineens Reva(toen heette ze Rala).
Introductie Reva;
Ik zie een filmpje van een uber vrolijke jonge hond, orange belton setter teefje, 6 maanden of 7. Ze rent rond en kijk zo nu en dan naar de herder die ook op t filmpje staat.
Ik zie een hond met humor en plezier. En zeg thuis dat ik deze hond erg leuk vind om mee te wandelen. De andere 2 zijn geen honden om einden meer mee te wandelen. Raisha durft niet goed en james is inmiddels 12 jaar en loopt minder goed.
Maar met genoeg kennis in huis van gedrag schat ik reva toch verkeerd in.
Ze komt bij ons wonen en is echt een pret letter eerste klas. Maar ook is ze een 10.0 jachthond.
Ze klimt over ons hek en rent achter eenden aan. Dit doet ze meerdere malen en elk klein hoekje, een net iets lager hekje is voor de reden om op jacht te gaan.
Wij wonen in een landelijk gebied dus genoeg eenden en ander wild.
Wat ben ik blij dat ze een gps tracker om heeft. T gekke is dat als ze 1 van ons duidelijk ziet en contact maakt en je roept haar dat ze dan gelijk komt. Dit doet ze vanaf dag 1 en hadden we haar nog niet geleerd. Maar het is doodeng dat ze wegloopt want er rijden grote tracktoren en auto’s in onze omgeving en we staan doodangsten uit als ze weg is. Ze rent soms zo hard dat de gps tracker het niet bij kan houden. Soms na 5 min maar soms ook na 20 min is ze weer in t zicht en komt ze naar ons toe.
In onze tuin kan ze niet los. Ze ontsnapt. In echt 2 seconden. Nu is ze aan een lange lijn in de tuin en wordt er een nieuw hoog hek gemaakt.
Ontzettend lief is en vrolijk maar ook een rasechte puber. Al voor vele euro’s heeft ze gesloopt. Van afstandsbediening tot een leren jasje van vera tot zeker 3 paar slippers van mij. En nee die stonden niet op de grond, ze jat ze van t aanrecht…
En dan het wandelen. Wat geen wandelen is maar op jacht gaan. Zelfs nu na 1 jaar dat ze bij ons is en ik met alle geduld met haar bezig ben kan ik elke vreemde met haar laten wandelen want t maakt niet uit wie de lijn vast houdt, reva is op jacht. Soms loopt ze plat met haar buik over de weg in tijgersluipgang en zo lopen we dan. Reva loopt aan n y tuig en een 5m lijn zodat ze voldoende vrijheid heeft. Ze trek als een malle en soms ook weer niet.
Ik ben super blij met haar omdat ze me laat lachen maar eerlijk ze laat me ook wel eens huilen. En gelukkig dat ik bakken vol met geduld heb want anders komt t niet goed.
Ik loop veel in de natuur met haar daar waar het rustig is. Daar waar bomen en struikjes haar natuurlijke oogkleppen zijn en ze meer met haar neus op de grond gaat ipv dat haar ogen over uren draaien.
Oprecht vind ik het zielig dat ze zo is gefokt. Echt jachthond 10.0 altijd maar denken dat je moet jagen, altijd maar AAN staan als je buiten bent maar ook binnen. Waar free running tegen de muur op heel normaal is als ze door de ramen een vogel ziet.
Veel wandelen of juist weinig wandelen maakt totaal geen verschil in haar jacht gedrag, haar bijna adhd gedrag.
Op dit moment geef ik haar kruiden om meer de rust te vinden en krijgt ze massage op de meridianen. Daarnaast gaat ze dagelijks mee in ons dierenhotel waar ze kan rennen met andere honden. Dit zorgt ervoor dat ze toch moe is en haar slaap krijgt die ze zo hard nodig heeft.
Nooit nooit nooit zou ik een hond weg doen maar reva is een hond waarbij ik me kan voorstellen dat die niet in ieder gezin zou passen.
Weet als je voor een setter kiest, en dan de Engelse setter, dat je weet dat ze veel jacht passie hebben en dat krijg je er niet uit omdat dit in hun dna zit.
Ps; mijn1e hond was een gordon setter en daarbij vind ik de jachtpassie rustiger.
